Սպասում

Լոռվա գյուղական մի տնակ ու սպասում, հիշողություններ, կարոտ, աշնանային պարզ եղանակ, մոտեցող մայրամուտ ու կրկին սպասում։ Չնայած հեղինակը պատկերել է իրեն սպասող տատիկին ու պապիկին, բայց դեմքերի հստակ ուվագծերի բացակայությունը ստիպում է բոլորին տեսնել իր սեփական հիշողությունները, մտովի տեղափոխվել անցյալ կամ սավառնել դեպի ապագա և կարծես թե միայն կատուն է, ով անհոգ է ու ոչ ոքի չի սպասելու՝ ձագերը կողքին են։